สมัยเรียนหนังสืออยู่ ม.ช. ร้านอาหารตามสั่งที่ติดใจในรสมือมากคือที่คณะศึกษาศาสตร์ เขาจะมีคนเตรียมอยู่ 1 คน คนผัด 3 คน
เมื่อเราสั่ง คนเตรียมก็จะจัดของเตรียมลงกะทะใส่ถ้วยอาหารเล็ก ๆ คู่ไปกับจานข้าวเปล่า แล้วก็วางเรียงต่อคิวกะทะไปเรื่อย ผัดเสร็จก็โปะลงบนข้าว เสร็จ
และอาหารที่ติดใจเมนูหนึ่ง ก็คือ " ไข่ยัดไส้ " ทานที่ไหนก็ไม่เหมือน จะไปบอกแม่ครัวเขาเดี๋ยวเขาก็จะย้อนว่า ไม่ใช่สูตรฉันจ๊ะ ก็หน้าแตกไปเท่านั้นเอง....ก็เลยหัดทำเอง



สูตรของไส้...หมูสับ หอมหัวใหญ่ มะเขือเทศ ถั่วลันเตา ข้าวโพดอ่อน (หรือแอ้) กะหล่ำปลี .... และที่เราไม่ได้ซื้อแต่ควรใส่อย่างยิ่ง คึ่นไช่ (ลืม) กะหล่ำดอก (แพงแล้วไม่งาม)





เอามาหั่นลูกเต๋าเล็ก ๆ หมูก็สับ กะพอประมาณนะคะ ไม่งั้นไข่ยัดไส้จะกลายไปเป็นไข่พุงแตก





สารพัดซอส ทั้งน้ำมันหอย ซอสมะเขือ ซอสพริก





ผัดไส้
ใส่น้ำมันซักช้อนโต๊ะเดียวก็พอ เจียวกระเทียมพอเริ่มหอมใส่หมูลงไปก่อนเพราะจะสุกช้ากว่าชาวบ้านเขา แล้วใส่ผักที่เหลือ
ปกติจะปรุงรสโดยเบื้องต้น เกลือ ก่อนซักครึ่งช้อนชา แล้วใส่บรรดาซอส น้ำมันหอย ซอสมะเขือ ซอสพริก ใสน้ำลงไปนิดเพื่อให้ผักสุก





แล้วตักขึ้นพักไว้





ทำไข่ (ที่นี่เขาเรียกว่าไข่ดาด) ตีไข่สองฟอง





พอดีไม่มีใครช่วยถ่ายรูปเลยได้รูปนี้มา ไม่มีรูปตอน แอคชั่นนะคะ
เฉพาะกะทะเทฟล่อน
ใส่น้ำมันไปซัก หนึ่งช้อนโต๊ะ รอจนร้อน
ค่อย ๆ เทไข่ไปอีกมือก็เอียงกะทะ ให้ได้แผ่นบาง ๆ แล้วลดเหลือไฟกลางอังกะทะให้ไข่สุก นี่ก็จะเห็นว่าขอบ ๆ ก็เริ่มไม่ติดกะทะแล้ว
ถ้าเป็นกะทะชนิดอื่น ต้องให้กะทะมีน้ำมันเคลือบระหว่างไข่และกะทะไม่งั้นไข่จะติดกะทะ



แล้วใส่ไส้ที่พักไว้...เบลอจนได้





แล้วก็พับ
ถ้าเป็นกะทะชนิดอื่น ต้องเอาตะมุมหลิวหยอดน้ำมันรอบนอกไข่ก่อน ไข่จึงจะแยกออกจากกะทะ





กลับแล้วตักขึ้นได้แล้ว



เคล็ดลับคือ...ใส่ผักหลายอย่าง แต่ไม่ง้อผักกระป๋องเพราะบ้านเรามีผักสดมากมาย