October 2555


Happy birthday to you…
Happy Birthday to you…
Happy birthday happy birthday happy birthday to…. “Jaiyen”





2 ปีแล้วกับไอติมไทย “ใจเย็น”
ไม่น่าเชื่อว่าจะเราจะทำไอติมขายได้ และทำมาได้ด้วยดีจนตอนนี้




“ใจเย็น” เริ่มต้นจากการที่เราเครียดจากงานประจำและอยากลาออกเลี้ยงลูกและหาอาชีพเสริม
แต่แล้วเราก็ค้นพบว่าเราชอบงานที่เราทำแต่ก็สนุกกับการทำไอติม เลยได้ทำมันทั้ง 2 อย่าง
ตอนนั้นเรย์แค่ 1 ขวบ เราก็เอาแต่ทำไอติม ไม่มีเวลาให้ลูกมากนัก
และนี่ก็ทำให้เกิดระยะห่างระหว่างเราและลูก ระหว่างเราและสามี
เคยเสียใจที่การทำไอติมของเรามีผลกับครอบครัวเรา
และช่วงนึงเราเหนื่อยกับธุรกิจไอติมของตัวเองมาก จนมีความคิดว่าจะขายให้คนอื่นทำ






แต่มันก็ยังเป็นสิ่งที่เราชอบ ทำแล้วมีความสุข ภูมิใจเวลามีคนชม
อีกอย่าง เราเลยจุดที่ไม่ค่อยราบรื่นมาแล้ว เราทิ้งสิ่งที่เราชอบไม่ลง
เราคงต้องปรับมากกว่า ปรับตารางชีวิตซะใหม่ให้ทุกอย่างลงตัวมากที่สุด
อีกอย่าง เราทำมากะมือและเรย์เองก็ดูชอบ สนใจ เก็บไว้ให้ลูกดีกว่า
คือตั้งแต่ท้องเราก็บ้ากินแต่ไอติมจนคลอดก็ยังกิน มาเริ่มทำไอติมตอนเรย์ 1 ขวบ
เรียกได้ว่าเรย์โตมากับไอติม ยิ่งเห็นเราทำก็สนใจ อยากช่วย อยากมีส่วนร่วม
เวลาเราทำ เรย์จะต้องลากเก้าอี้มานั่งดูตั้งแต่ต้นจนจบตลอด ชอบมาก ชอบดูและถามตลอดเวลา
เวลาจัดไอติมไปส่งก็ขอช่วยเรียงให้ ยกกล่องโฟมให้




ถามเรย์ว่าชอบไหม อยากทำไอติมเองไหม
เรย์ตอบทันที “อยากทำค่ะ โตขึ้นน่ะ มะหม๊าไม่ต้องทำ เรย์จะทำไอติมให้มะหม๊าปะป๊ากินเอง”
แค่ฟังก็ชื่นใจแล้วเนอะ ^^




ชอบรูปนี้ ปะป๊าเอาไอติมไปให้เพื่อน เพื่อนป๊าถ่ายรูปไว้ให้ เรย์ช่วยถือกล่อง น่ารักสุดๆ




เวลาทำไอติม เรย์จะยกเก้าอี้มานั่งดูและขอช่วยทำ อะไรที่ช่วยได้เราก็ให้เรย์ช่วย
เรย์ช่วยติดวันหมดอายุที่ถ้วย ติดชื่อรส




ช่วยเทส่วนผสม ช่วยผสมน้ำตาล ช่วยกวนไอติม
ทำไปก็จะหันมาบอกเราตลอดว่า “โตขึ้นหนูจะทำให้มะหม๊าเอง ทำไอติมให้อร่อยไปเลย”
ชื่นใจเนอะ ^^




เป็นลูกค้า VIP หยิบไม่ยั้งตังค์ไม่จ่าย 555




กล่องโฟมเหล่านี้ก็กลายเป็นของเล่นของเรย์ไปด้วย
เอามาสร้างบ้าน ทำร้านขายของ ทำเตียงนอนให้น้อง
แล้วหวงกล่องโฟมมาก มีลูกค้ามาซื้อไอติมที่บ้านก็ไม่ยอมให้กล่องโฟมเค้า ร้องให้ไม่ยอมท่าเดียว
หรือเวลาเราเอาไอติมไปให้ที่ทำงาน ก็ต้องทวงตลอดว่าอย่าลืมเอากลับมาน่ะ
เคยถามว่าทำไมต้องหวงนัก เรย์บอก “เดี๋ยวเรย์ไม่มีเล่น” (- -*)





กลับบ้านเจอนางรื้อกล่องกระจายยยยย
ถามว่าทำอะไร นางบอก “เรย์เป็นตำรวจ จับลิงเป็นตัวประกัน” (ลิงเหลืองๆ นอนตรงโน่นอ่ะ)
งงไหม เป็นตัวรวจแต่จับลิงเป็นตัวประกัน 5555




ตั้งแต่ทำไอติมมาก็ได้ออกสื่อไป 2 ครั้ง เป็นสัมภาษณ์ในรายการวิทยุและลงนิตยสาร
ระหว่างทางก็มีติดต่อมาเป็นระยะๆ แต่ด้วยงานประจำทำให้ตารางเราไม่สามารถโดดงานมาออกสื่อได้ เสียดายน่ะ
ล่าสุดรายการโทรทัศน์ติดต่อมาซึ่งเค้าโอเคที่จะมาเจอเราที่โรงงานในวันเสาร์
เป็นอะไรที่ภูมิใจและอิ่มเอมมากเพราะเค้าทำสารคดีเรื่อง “ไอติม”
โดยรวบรวมการทำไอติมรูปแบบต่างๆ ตั้งแต่แบบโบราณจนถึงสมัยใหม่แบบของเรา
สารคดีนี้จะออกทางรายการกระจกหาด้าน รายการที่อยู่กคู่คนไทยมายาวนาน




ถ่ายรูปคู่หุ้นส่วนใหญ่สักหน่อย คุณนายน้อยใจเย็น






สารคดีนี้เจาะแต่ภาพไอติม ดังนั้นเราไม่ได้ออกทีวีน่ะ
แต่เรย์ก็เอาไปพูดทั่วแล้วว่า มะหม๊าจะได้ออกทีวี 5555
นี่เป็นช่วงพักเบรด เราเลยแอ๊คถ่ายรูปสนุกสนานกันใหญ่





เห็นการถ่ายทำและดูภาพทางมอนิเตอร์แล้วส้วยสวย
กว่าจะได้แต่ละ shot นี่อย่างละเอียด ละเมียดละไมมากๆ





ขั้นตอนการปั่น ก็ต้องเทลงให้ภาพสวยๆ เทหนแรกทีมงานเลยเทให้
แอบเขินน่ะ เค้าเรียกเราว่าอาจารย์ คริ คริ




พอไอติมแข็งตัวก็ตัก scoop ขึ้นมาใส่ถ้วย วางบน dry ice
และสาดให้สว่างๆ ด้วยไฟ ตักใหม่กันหลายรอบเพราะไอติมโดนแสงจนช่วงบนละลาย แต่ก้นแข็งเป้กเพราะ dry ice
กลายเป็นถ่าย shot นี้นานกว่าตอนทำไอติมอีก





ก็ดีใจที่ “ใจเย็น” อยู่มาได้จนครบ 2 ปี
ขอบคุณเพื่อนๆ รุ่นแรกที่ช่วยชิม อุดหนุน กันมาโดยตลอด
ขอบคุณร้านอาหารต่างๆ ที่สนใจและให้ความไว้วางใจเอาไปขายในร้านของท่าน
ขอบคุณลูกค้าทุกๆ ท่านที่ชิม ชม และทานอีกเป็นรอบที่ 2 และรอบต่อๆ ไป



(credit: kunpik)


ขอบคุณสามีและลูกที่สละเวลาให้เราได้ทำในสิ่งที่ชอบ
ขอบคุณอี้ที่ช่วยเหลือมาตลอด ทั้งเรื่องสั่งของ ซื้อของ เตรียมของ ล้างของ
ขอบคุณแจ้ตาที่เป็น sale ที่เริ่ดที่สุด ช่วยขาย ช่วยหาลูกค้าให้ด้วยใจรัก
ขอบคุณอาจารย์พรหล้าที่สอนการทำไอติม แค่ 2 วันใน class แต่ด้วยความรู้ที่แน่นทำให้ลูกศิษย์ทำไอติมได้ขนาดนี้


ขอบคุณไอติมโฟรโมสต์ ไอติมไผ่ทอง ไอติมไข่แข็งเจ้จู ไอติม Swensen’s ไอติม iBerry & อื่นๆ
ที่ทำให้เราอร่อยและชอบกินไอติมเป็นสุด และได้ทำเป็นงานเสริมที่มีความสุข



ด้วยความเคารพรัก
คุณนายใจเย็น ^^