ใช่ว่าจะมีแต่กลุ่มที่ต้องการเปิดประเทศเหมือนที่กล่าวมาทั้งหมด
เพราะระบบศักดินาแบบโชกุนนั้นฝังรากหยั่งลึกมากว่า 200 ปี
จึงยังมีกลุ่มอำนาจเก่าที่ต้องการคงระบบนี้ไว้
โดยเฉพาะเหล่าไดเมียวที่ใกล้ชิดกับตระกูล Tokugawa

Tokugawa Nariaki เกิดเมื่อวันที่ 4 เมษายน 1800
เป็นไดเมียวแห่งแคว้น Mito ทางตอนเหนือของเอโดะ ปัจจุบันคือจังหวัด Ibaraki
ที่ผู้ครอบครองแคว้นนี้คือหนึ่งในสามของต้นสกุล Tokugawa
หมายถึงว่าหากโชกุนที่ปราสาทเอโดะไม่มีทายาทแล้วละก็
จะมีการคัดเลือกคนที่จะมาเป็นโชกุนคนต่อไปจากสายสกุลรองนี้ขึ้นมาแทน

Nariaki เป็นบุตรคนที่สามของ Tokugawa Harutoshi
ขึ้นเป็นไดเมียวแทนบิดาในปี 1829 แต่ในปี 1844 ได้ลาออกจากตำแหน่ง
แล้วเข้ามาทำงานในปราสาทเอโดะ ในฐานะหัวหน้าการป้องกันประเทศ
เค้าอยู่ในกลุ่มที่ต้องการให้รบกับพวกตะวันตก

เมื่อ Tokugawa Iesasada เสียชีวิตลง
Nariaki เสนอให้ลูกชายตนเอง Takugawa Yoshinobu ขึ้นเป็นโชกุน
แต่ก็พ่ายแพ้ให้แก่ Ii Naosuke ซึ่งสนับสนุน
Tokugawa Yoshitomi.ไดเมียวแห่ง Wakayama
ขึ้นเป็นโชกุนคนที่ 14 และเปลี่ยนชื่อเป็น Tokugawa Ieoshi

เค้าเสียชีวิตลงในปี 1860 อายุได้ 61 ปี
ในปี 1866 โชกุน Tokugawa Ieoshi เสียชีวิตลง
Takugawa Yoshinobu ลูกชายของเค้าจึงได้ขึ้นเป็นโชกุนคนที่ 15
และเป็นโชกุนคนสุดท้ายของประเทศญี่ปุ่น



Tokugawa Iemochi เกิดเมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม 1846
ในบ้านไดเมียวแห่ง Wakayama เขตปราสาทเอโดะ
เป็นบุตรของ Tokugawa Nariyuki แต่เมื่ออายุ 1 ขวบ
ก็ถูกขอไปเป็นบุตบุญธรรมของ Tokugawa Narikatsu ไดเมียวแห่ง Wakayama

ในปี 1858 เมื่ออายุเพียง 12 ปี ถูกเลือกให้เป็นโชกุน
ในปี 1863เดินทางไปเข้าเฝ้าองค์จักรพรรดิ์ ซึ่งเป็นครั้งแรกในรอบ 230 ปี
ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นเลยหลังจากโชกุนคนที่สามได้ไปเกียวโตเป็นครั้งสุดท้าย
แสดงให้เห็นว่าอำนาจของระบบโชกุนนั้นเริ่มไม่มั่นคงเสียแล้ว

และแสดงให้เห็นชัดเมื่อรัฐบาลโชกุนได้ขอองค์หญิง Kazu-no-Miya Chikako
น้องสาวของจักรพรรดิ์ Kōmei มาแต่งงานกับโชกุน Iemochi

ในปี 1866 เสียชีวิตลงในวัยเพียง 20 ปีเท่านั้น
ในปีต่อมาจักรพรรดิ์ Kōmei ก็สิ้นพระชนม์ลง
และนี่คือการเปิดศักราชใหม่ของจักรพรรดิ์เมจิของญี่ปุ่น
ที่ก้าวขึ้นมาเพื่อท้าท้ายอำนาจรัฐบาล Togugawa นั่นเอง