bloggang.com mainmenu search
คนใกล้ตัว....(ไกล) ใจ


บ่อยๆครั้งที่เรามักที่จะละเลยความรู้สึกของคนใกล้ตัว
ไม่ว่าจะเป็น คุณพ่อ คุณแม่ หรือคนในครอบครัว
แต่เรากลับใส่ใจ เป็นห่วงเป็นใย กับคนที่ไกลตัวเราออกไป
...
ทำไมนะหรือ?????????????
คำตอบจากมุมมองคนเขียนมีดังนี้

1. เพราะเราคิดว่าคนใกล้ตัวจะต้องเข้าใจเรามากที่สุด
ด้วยคำที่ว่าเข้าใจและอาจจะเป็นการคิดไปเองว่า
คนใกล้ตัวเหล่านี้คือคนที่รู้จักเราดีกว่าใครๆ
เขาเหล่านั้นจะต้องเข้าใจเราดีเป็นที่สุด
เพราะไม่ส่าเราจะทำอะไรก็ตาม 
เขาเหล่านี้ก็พร้อมที่จะให้อภัย รัก และเอาใจใส่เราเสมอ

2. เพราะเราเจอกันบ่อยแทบจะทุกวัน
เกือบทุกวันที่เราตื่นขึ้นมา  เราแทบจะเจอหน้าเขาทุกวัน
จนมันเกิดเป็นความเคยชิน ที่อะไรที่เป็นชีวิตประจำวันไปเสียแล้ว
เราเจอกันบ่อยมาก ดังนั้นเราเลยเลือกที่จะทำอะไรเป็น "พิเศษ"
กับคนที่ห่างไกล นานๆเจอกันที มากกว่าที่จะทำสิ่งต่างๆเหล่านั้นกับคนใกล้ตัว
เพราะเราคิดว่า เราจะทำมันเมื่อไหร่ก็ได้ 

3. เพราะยังไงก็ตัดกันไม่ขาด
คำตอบนี้อาจจะใช้ได้ดีกับกรณีกับคุณพ่อ คุณแม่
เพราะความรักของท่านมันไร้ซึ่งเงื่อนไขมากที่สุดแล้วบนโลกใบนี้

4. เพราะคนเราต้องการสังคมและอยู่ในสังคม  
อาจจะบอกว่าการอยู่ในสังคมและได้รับการยอมรับจากสังคมนั้นเป็นความต้องการหนึ่งของมนุษย์
ดังนั้นการที่คนเราพยายามที่จะได้รับการยอมรับและเป็นส่วนหนึ่งของสังคมจึงไม่ใช่เรื่องที่ผิดแปลกอะไร
เราจึงเริ่มให้ความสำคัญกับสังคมอื่นมากขึ้น
แต่เรากลับลืมไปว่า ครอบครัว คนในบ้านก็เป็นอีกสังคมหนึ่งและเป็นสังคมพื้นฐานในชีวิตด้วยซ้ำ

5. เพราะเราอยากที่จะทำอะไรตามใจตัวเอง
คงไม่ใช่เรื่องผิดปกติอะไรที่เราอยากที่จะทำอะไรที่ตามความต้องการของตัวเอง
แต่ก็บ่อยครั้ง ความต้องการของเราเองนั้นทำให้เราได้ละเลยคนในบ้านไปโดยสิ้งเชิง
ถ้าแค่บางครั้งบางคราวก็คงไม่เป็นอะไร แต่หากบ่อยมากไปคนใกล้ตัวก็รู้สึกและสัมผัสได้

จากคำตอบที่นึกขึ้นได้ตอนนี้
มันก็นำพามาซึ่งความรู้สึกแย่และเสียใจพอแล้วละ
หากเราต้องสูญเสียคนเหล่านั้นไป
พร้อมกับคำพูดว่า "ถ้า.................................."
Create Date :29 มีนาคม 2560 Last Update :29 มีนาคม 2560 7:07:05 น. Counter : 1073 Pageviews. Comments :1